Travnicka hronika

Vulkan izdavastvo, 2020. hardcover. New. Serbian language, cirilica, 21 cm, Tragovi, Domaci roman, Travnicka hronika (1945) je istorijski roman pisan za vreme Drugog svetskog rata, ostvaren po modelu evropskog realistickog romana. Obuhvata vreme od 1807. do 1814. godine i po tome predstavlja klasican roman vise od bilo kojeg drugog Andricevog romanesknog ostvarenja. Roman je ispripovedan u trecem licu i sklopljen je od prologa, epiloga i 28 poglavlja. Razlika izmedju travnicke i visegradske hronike jeste u tome sto se roman Na Drini cuprija mahom zasniva na fikcionalnoj nadogradnji usmenih legendi dok je Travnicka hronika nastala imaginiranjem vrlo bogate dokumentarne gradje. Hronika o Travniku je beletristicki sedmogodisnji letopis koji obradjuje vreme boravka stranih konzula u tom vezirskom gradu. Pocinje dolaskom francuskog konzula, a zavrsava se odlaskom drugopostavljenog austrijskog konzula. Prema poetickom pravilu koje vazi za sve Andriceve romane (izuzimajuci donekle Gospodjicu) i ovaj roman okrenut je istoriji. U procesu stvaranja Travnicke hronike Andric se sluzio bogatom dokumentarnom gradjom iz oblasti istorije civilizacije, etnologije i autenticnu spisima o istorijskim licnostima koje su predstavljene u romanu. Istorija je "utkana tako reci, u svaku recnicu (do te mjere, ponekad, da bi se mogle staviti, pri dnu stranice referencije izvora), dajuci joj na taj nacin izvjesnu autenticnost i zivotnost", napisao je Mithad Samic u studiji Istorijski izvori Travnicke hronike. Od svih Andricevih dela hronika o vezirskom gradu ima najvise likova. Kljucni lik dela je francuski konzul Zan Davil, Parizanin tanane prirode, pesnik po osecanju sveta. Taj istorijski verifiikovana licnost je kao prototip posluzio Andricu za oblikovanje knjizevnog lika u kojem se kao u osetljivom mediju projektuju slike bosanske sredine, obicaja i navika bosanskog sveta. Nikada do tada Davil, savremeni mladi covek evropskog obrazovanja, nije video ljude kao sto su bili Travnicani, ni obicaje kao sto je audijencija kod turskog vezira, ni navike kao sto je pljuvanje nedobrodoslog stranca. Susretom francuskog diplomate koji cita klasic